จากมาไกลที่เคยพักพิง
ยิ่งห่างไกลยิ่งไม่รู้ตัว
ที่จากมานั้น อบอุ่นเท่าใด
นานจนเลือนคนที่เฝ้ารอ
คนที่คอยยังคงคิดถึงและเป็นห่วง
ไม่ได้รู้ เป็นอย่างไร
ฝากทุกคำที่แทนความหมายจากใจ ให้เธอ
บอกเธอเพียงได้รู้
ว่าฉันห่วงใยเหมือนเดิม
วันเวลาที่ล่วงเลย
ยังคงรอคอยเฝ้าพบเจอกว่าสิ่งไหนที่มี
อีกไม่นานคนนี้จะกลับไป
เพราะไม่มีที่แห่งไหน
จะเป็นสุขใจ อย่างตรงนั้น
เธอก็รู้ใช่ไหม
จะโอบกอดเธอไว้อย่างในวันวาน
ก็ที่ตรงนี้มันเหงาเสียจนจับใจ
ขอเธออย่าเปลี่ยนไป
เพราะฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
แค่ฟังเสียงของเธอก็อุ่นใจ
จากอ่อนล้ามีแรงลุกขึ้นใหม่
ผ่านวันนี้ ที่ยังไม่เป็นดั่งใจ
คำปลอบโยนที่เธอนั้นพูดมา
ความอ่อนโยนที่เธอได้ส่งมา
ช่างแสนมีค่า
ขอบคุณวันนี้ที่มีเธอ
ฝากทุกคำที่แทนความหมายจากใจ ให้เธอ
บอกเธอเพียงได้รู้
ว่าฉันห่วงใยเหมือนเดิม
วันเวลาที่ล่วงเลย
ยังคงรอคอยเฝ้าพบเจอกว่าสิ่งไหนที่มี
อีกไม่นานคนนี้จะกลับไป
เพราะไม่มีที่แห่งไหน
จะเป็นสุขใจ อย่างตรงนั้น
เธอก็รู้ใช่ไหม
จะโอบกอดเธอไว้อย่างในวันวาน
ก็ที่ตรงนี้มันเหงาเสียจนจับใจ
ขอเธออย่าเปลี่ยนไป
เพราะฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน
และอีกไม่นาน ที่ฉันจะกลับไป
เพราะไม่มีแห่งไหน
จะสุขใจอย่างตรงนั้น
เธอก็รู้ใช่ไหม
จะโอบกอดเธอไว้อย่างในวันวาน
ก็ตรงนี้มันเหงาเสียจนจับใจ
ขอแค่เธออย่าเปลี่ยนไป
เพราะฉันคิดถึงเธอ เหลือเกิน
เส้นทางแสนยาวไกล ที่ตัวฉันต้องไป
แต่ว่าเสียงหัวใจ มีแต่เธอ
คิดถึงเธอเหลือเกิน
ดวงอาทิตย์ลาไกล
จันทราแสงลับไป
แต่ว่าเสียงหัวใจ มีแต่เธอ
เพราะฉันคิดถึงเธอ